De laatste week alweer!

Lieve lezers,

De laatste week in het buitenland is alweer aangebroken. Nog maar een paar daagjes, en dan hoop ik alweer terug te zijn in het koude kikkerlandje.

De laatste weken in SU zijn echt hard gegaan. De laatste keer dat ik schreef had ik mijn stage er net op zitten. De eerste paar dagen daarna ben ik bezig geweest met schoolopdrachten en toen kwam oud en nieuw al in zicht. We hadden al allemaal verhalen gehoord, dus we waren wel heel benieuwd. Op oudjaarsdag zijn we aan het eind van de ochtend de stad in geweest, om naar het ‘pagara schieten’ te kijken. Hierbij wordt een soort duizendknaller van 2.000 meter door het centrum uitgerold en afgestoken. Daarvoor werden er mondkapjes en oordopjes uitgedeeld, aangezien de knallen erg hard konden gaan en de stad vol zou staan met rook.
Het was een gigantische drukte in de stad. Wat een gezelligheid en sfeer. Overal kraampjes en tentjes, optochten en optredens. Het leek een beetje op koninginnnendag bij ons, maar dan veel grootser aangepakt! ;-)
Nadat we een tijdje in de stad waren geweest en wat gegeten hadden zijn we weer naar huis gegaan om te wachten op 12 uur. Toen het eenmaal 12 uur was zijn we de straat op gegaan om de buren een gelukkig nieuwjaar te wensen en daarna nog weer even naar de stad geweest.
Op nieuwjaarsdag is alles ook gelijk voorbij. De Surinamers vieren alleen oudjaar en geen nieuwjaar. De dagen voor oudjaar is het dan ook heel druk met allerlei feestjes, en vanaf nieuwjaar is dat voorbij. In het binnenland wordt er wel nieuwjaar gevierd, en wij waren uitgenodigd door vrienden hier om mee te gaan naar het binnenland. Dus toen zijn we voor 3 dagen naar het binnenland geweest.
Het was een heel klein dorpje, Kajapati. De mensen hier leven heel primitief en dat was wel leuk om mee te maken. We werden wel een beetje aangekeken doordat we blank waren, en daarom kregen we ook wel de nodige aandacht, haha! Zelfs toen we de rivier ingingen om onze haren te wassen. Er kwamen toen allemaal kleine kindjes op ons af, met de vraag of ze onze haren mochten wassen. Nou vooruit, dacht ik. Ik gooi m’n haar los, en binnen no-time stonden er 6 kinderen achter mij om mijn haren te wassen. En wat een lol dat ze hadden.. En ik natuurlijk ook! ;-) (M’n haar heb ik daarna wel goed uit moeten kammen, om alle vlechtjes en knopen eruit te krijgen, haha!)

Toen we eenmaal weer terug in Paramaribo waren, moesten we al aardig gauw alles in huis halen om onze koffers te kunnen pakken. Ik kneep hem wel een beetje bij het pakken van de koffers, want mijn koffer werd alsmaar voller en voller met de inkopen die ik hier gedaan had.
Toen we eindelijk onze koffers dicht hadden, gingen we met de taxi naar het vliegveld. Bij het afgeven van de bagage kon mijn koffer gelukkig nog wel mee.. ;-) Wel was mijn handbagage een aantal kilo (6!) te zwaar, maar hier maakten ze gelukkig geen problemen van.
Na een paar uur te hebben gewacht op het vliegveld, konden we eindelijk het vliegtuig in. Of vliegtuig, zeg maar vliegtuigje.
De vlucht ging gelukkig aardig snel en we hebben geen problemen gehad.

En toen waren we in Curaϛao! Toen we het vliegveld uitliepen straalde de zon en was het heerlijk weer. De mensen hier zijn ook heel vriendelijk en behulpzaam. Iedereen wil je helpen en neemt daar ook uitgebreid de tijd voor.

Eenmaal aangekomen bij het huisje, hebben we eerst maar eens inkopen gedaan en uitgerust van de vlucht. Vrijdag zijn we even wezen winkelen en hebben we lekker op een terrasje gezeten. Ook hebben we een auto gehuurd. Dit is makkelijker en goedkoper dan telkens een met een taxi te gaan. Zaterdag zijn we een dagje naar het strand geweest. Het strand was geweldig! Helder water, wit zand, palmbomen.. 

Verder hebben we onze aankomende week al aardig vol gepland. Dit is ook niet zo moeilijk, aangezien we maar 3 hele dagen hebben..
Donderdag vliegen we om 17.00 uur terug naar Nederland.

Maar tot die tijd geniet ik hier nog van het warme weer en het vakantiegevoel!

Veel liefs,
Melanie